Maandag 30 oktober - Onderweg naar Vík

Vandaag reizen we door naar onze volgende bestemming: Vík, het meest zuidelijke plaatsje van IJsland.
Onderweg zijn er een aantal dingen die we nog willen bekijken.
We doen rustig aan, Tim is er vannacht uit geweest om het Noorderlicht te spotten en hij heeft het gezien! Het was wel wat zwak en niet heel veel en toen hij mij wakker maakte en ik dik ingepakt buiten stond was het helaas weg. 
Hopelijk krijgen we later deze vakantie nog een kans!

We pakken onze spullen in, dat gaat vrij snel, we leven met verschillende overnachtingsplekken toch een beetje uit onze koffer.
Rond 11 uur rijden we weg en stoppen in Selfoss nog even voor wat boodschappen.

Hierna rijden we door naar de Seljalandsfoss, een 65 meter hoge waterval,  vlak aan de ringweg 1. De ringweg 1 is de weg die heel IJsland rond gaat, de hoofdweg zeg maar. Vanaf hier lopen allerlei binnendoorweggetjes. De meeste hiervan zijn goed te rijden, maar voor sommige is een 4x4 wel een voorwaarde en sommige van deze wegen zijn in bepaalde seizoenen helemaal afgesloten.
We parkeren vlak bij de waterval en het moment dat de autodeur open gaat en je het geluid van de waterval hoort, blijft prachtig!
De waterval valt van een hoge rots wel 65 meter naar beneden en het bijzondere is dat je achter de waterval langs kunt lopen!
We twijfelen even om onze regenbroek tevoorschijn te halen. Maar nemen de gok, onze jassen zijn in ieder geval goed waterdicht.
Het rondje naar en achter de waterval is erg mooi! Op sommige plekken staan we even stil, maar op andere plekken lopen we wat sneller door omdat we anders flink nat worden.
De wand achter de waterval is helemaal gekleurd met allerlei plantjes en mos.
Terug bij de auto lunchen we even in het zonnetje zodat onze jassen wat kunnen drogen.

 
We rijden een half uurtje verder om een kijkje te nemen bij de Skógafoss waterval. De Skóga rivier stroomt hier over de rand van de klif.

Het is een prachtige waterval, omdat de zon er vol op schijnt en een hele grote regenboog veroorzaakt. Als je dichtbij de waterval staat wordt je flink nat van alle druppels, maar juist hier lijkt de regenboog helemaal rond als je een foto maakt.

Dan rijden we door naar ons hostel in Vík, Vík í Mýrdal voluit, de meest zuidelijke plaats van IJsland.
Vík is een kleine plaats waar zo’n 270 mensen wonen. Het was lastig om hier een plek te vinden om te overnachten, maar het hostel dat we gekozen hebben lijkt een prima keus. Het is niet luxe, we hebben een 6 persoonskamer met gedeelde badkamer, maar helemaal prima voor ons.
We halen wat boodschappen en bereiden in de gezamenlijke keuken een lekkere maaltijd met wraps. Een groepje mensen uit China heeft vlak voor ons gekookt, we ontmoeten een Duits stel en er is een Franse familie. Leuk, al die culturen zo bij elkaar.

’s Avonds liggen we er op tijd in. Roos valt al in slaap en wij lezen nog wat en Luuk en Sara zitten op hun telefoon.
Als Tim nog even gaat wandelen, belt hij ons op: hij ziet het Noorderlicht!
Ik maak Roos wakker en we kleden ons goed aan. Er staan inmiddels veel wind, daar staat Vík ook wel bekend om, dus veel laagjes en een muts en buf zijn nu wel fijn.
We besluiten met de auto naar een donkere plak op een heuvel te rijden, zo’n 5 minuten van onze hostel.
En dan is het zover: we zien het Noorderlicht!!!
In het begin nog wat onduidelijk, maar het wordt steeds sterker en we zien de bewegingen in de lucht!
We zijn allemaal zo enthousiast en tegelijk worden we er stil van, dit is zó onwerkelijk! 
Tijdens het plannen van onze reis naar IJsland is het Noorderlicht vaak ter sprake gekomen, we hebben echt zo gehoopt om het te zien!
Tegelijk waren we ook realistisch, er zijn mensen die hier meerdere keren zijn geweest en misschien wel elke avond hebben gezocht, maar het niet hebben gezien.
Er moeten een aantal dingen samenvallen, de lucht moet redelijk helder zijn, er is een kp index, een cijfer dat de verstoringen in het geomagnetisch veld weergeeft en de omstandigheden moeten goed zijn. En dan nog kan het op een hele avond en nacht maar 10 minuten zichtbaar zijn.
Kortom, we voelden ons zo dankbaar!
Het voelde zo, zo bijzonder! Wat een voorrecht en wat een gouden moment om als gezin samen te beleven!

Met een grote glimlach lag ik ‘s avonds in bed. Onder de indruk van deze dag, onder de indruk van een geweldige God die alles zo wonderlijk mooi gemaakt heeft!